Sportowa rywalizacja w czasach zimnej wojny

Smutną spuścizną politycznego traktowania sportu i propagandowego rozgrywania zwycięstw drużyn narodowych jest do dziś garb dopingu.

AP/Fotolink/EAST NEWS Od lewej: Tajwańczyk Yang Czuan-kwang, Amerykanin Rafer Johnson i Rosjanin Wasyli Kuzniecow, dziesięcioboiści, którzy oficjalnie nie powinni się lubić, tu na podium olimpijskim w Rzymie, 1960 r.

Pożytki z rywalizacji sportowej. Komunizm sowiecki, ze wszystkimi swymi obrzydliwościami i nadużyciami, zaszczepił jednak w ludziach ogromne poczucie egalitaryzmu, dostępu wszystkiego dla wszystkich, oczywiście pod warunkiem akceptowania ustroju. Korzystał z tego sport wspierany dodatkowo ogromnym zapleczem populacyjnym, z którego wyłuskiwano wyczynowe talenty.

Sowiecki system kultury fizycznej po 1945 r. narzucono wszystkim krajom tzw. demokracji ludowej. Sport był odtąd traktowany jako ważny element ideologii, a zarazem narzędzie propagandy.