Zrzutka na marynarkę. W składzie polskiej armii ciągnącej ku krajowi ze wschodu zorganizowano jesienią 1944 r. 1. samodzielny morski batalion zapasowy. Pod koniec marca 1945 r. jego pierwszy rzut przybył do Gdańska, a 8 kwietnia podniesiono banderę na pierwszej jednostce pływającej z napędem mechanicznym – wyremontowanym kutrze pilotowym Urzędu Morskiego w Gdyni, który otrzymał nazwę „Korsarz”. W taki oto nader skromny sposób zaczęła się budowa „ludowej” Marynarki Wojennej. Podstawowym, obok braku kadr, problemem tej formacji było to, że nie miała jednostek bojowych. Improwizowane wysiłki, jak wcielenie do służby „Korsarza” czy później byłego kutra celnego „Batory”, miały pewien wydźwięk propagandowy, ale na zwiększenie możliwości bojowych floty wpływały w sposób znikomy.