Kobieta arabska jest postacią niejednoznaczną; zależna i niezależna zarazem, równa mężczyźnie, ale oddana mu pod opiekę.
Piękne czasów niewiedzy
Jeszcze w przededniu islamu na południu Półwyspu Arabskiego żyły plemiona o filiacji matrylinearnej. Spotykało się w nich poliandrię (kobiety mogły mieć po kilku mężów), panowała egzogamia (małżeństwa zawierano między obcymi, niespokrewnionymi partnerami), a pochodzenie, majątki i władzę dzieci dziedziczyły po matkach. Jednak w tym czasie wszędzie wokół był już patriarchat, kobiety postrzegano głównie jako matki rodów. Izolowane w głębi namiotów, w czasach, gdy genealogie były miarą życia, dawały pewność, że rodzą dzieci czystej krwi, z których wyrastali wojownicy szlachetnego pochodzenia.
Pomocnik Historyczny
„Dzieje Arabów”
(100163) z dnia 09.03.2020;
Historia i cywilizacja;
s. 53
Oryginalny tytuł tekstu: "Oblicza kobiety"