Podstawę problemu palestyńskiego stanowi ukształtowanie się dwóch społeczności, palestyńskiej i izraelskiej, i ich spór o jedno terytorium: Palestynę.
Palestyńczycy
Arabowie palestyńscy, którzy stanowili zdecydowaną większość ludności spornego obszaru, nie mieli na przełomie XIX i XX w. wykształconej tożsamości narodowej. Arabska ludność wiejska utożsamiała się głównie z religią, plemieniem i rodziną. Początkowo termin Palestyńczyk oznaczał więc Araba zamieszkującego obszar Palestyny, dopiero z czasem nadano mu konotację narodowościową.
Palestyńska świadomość narodowa kształtowała się pod władzą mandatową Brytyjczyków, w obliczu narastającej migracji żydowskiej do Palestyny.
Pomocnik Historyczny
„Dzieje Arabów”
(100163) z dnia 09.03.2020;
Wiek XX;
s. 108
Oryginalny tytuł tekstu: "Palestyna w ogniu"