Motywacja palestyńska
Jednym z najważniejszych zjawisk mających związek z problemami społecznymi i politycznymi państw bliskowschodnich jest terroryzm. Obecnie w największym stopniu ma związek z konfliktem izraelsko-palestyńskim. Jedną z pierwszych organizacji o charakterze terrorystycznym była żydowska organizacja Irgun, która pod dowództwem Menachema Begina zaangażowała się w operacje zbrojne przeciwko brytyjskim rządom mandatowym w Palestynie. Jedną z jej akcji było podłożenie bomby pod hotel Król Dawid w Jerozolimie w 1946 r. Inna żydowska organizacja, Lechi, jest odpowiedzialna za zabójstwo specjalnego wysłannika ONZ na Bliski Wschód Folke Bernadotte’a w 1948 r. Zabójstwo to miało służyć storpedowaniu realizacji proponowanego przez przedstawiciela ONZ planu zakończenia konfliktu między Izraelem a państwami arabskimi.
Ale odpowiedzią na powstanie Izraela był także terroryzm. Już w latach 50. grupy fedainów palestyńskich atakowały terytorium tego państwa. Gdy narodziła się Organizacja Wyzwolenia Palestyny, z czasem stała się organem koordynacji działań zbrojnych. Palestyński ruch oporu gromadził takie organizacje jak Al-Fatah, Ludowy Front Wyzwolenia Palestyny, Ludowy Front Wyzwolenia Palestyny-Generalne Dowództwo, Demokratyczny Front Wyzwolenia Palestyny. Palestyńczycy odcisnęli swoje piętno na terroryzmie międzynarodowym, ich działania były powielane przez niearabskie organizacje terrorystyczne. Szczególnym „osiągnięciem” ruchu palestyńskiego jest zainicjowanie porwań samolotów pasażerskich. Nierozwiązany konflikt palestyńsko-izraelski wciąż stanowi źródło motywacji dla palestyńskich i arabskich organizacji terrorystycznych.
Motywacja antykolonialna
Inną motywacją dla działań arabskich organizacji terrorystycznych był antykolonializm.