Epoka wikingów (VIII/IX – koniec XI w.) to czas dalekosiężnych podróży handlowych, funkcjonowania wielkich ośrodków wymiany oraz gorączki srebra, która objęła rozległe obszary Europy Północnej.
Lęk i prosperity. Na terenie wczesnośredniowiecznej Skandynawii była to epoka wagi i miecza. To czas, w którym niemal cała chrześcijańska Europa, obawiająca się kolejnych najazdów prowadzonych przez żądnych krwi i słynących ze swego okrucieństwa barbarzyńców, modliła się słowami „A furore Normannorum libera nos, Domine”. (Przykład lęków może stanowić wzmianka obecna u Reginona z Prüm: „Kiedy Normanowie wkroczyli do klasztoru w Prüm, zniszczyli wszystko, zabili niektórych zakonników, pozabijali większość służby i resztę uprowadzili w niewolę.
Pomocnik Historyczny
„Dzieje wokół Bałtyku”
(100168) z dnia 01.06.2020;
Średniowiecze;
s. 17
Oryginalny tytuł tekstu: "Ekonomia w świecie wikingów"