Królowie frankijscy (768–846) i Franków Wschodnich (846–911)
Karolingowie
• Karol I Wielki 768–814, cesarz od 800
• Ludwik I Pobożny 814–840, współcesarz od 813
•Lotar I 840–855, współcesarz od 817
• Ludwik II Niemiecki 843–876 (pierwszy władca królestwa wschodniofrankijskiego po podziale imperium Karolingów)
•Karloman 876–880
•Ludwik III Młodszy 876–882
• Karol III Gruby 876–887, cesarz od 881
• Arnulf z Karyntii 887–899, cesarz od 896
•Ludwik IV Dziecię 900–911
Królowie niemieccy i cesarze rzymscy (Święte Cesarstwo Rzymskie, Pierwsza/Stara Rzesza, 962–1806)
(Władcy, którzy zostali koronowani w Rzymie przez papieża – z paroma wyjątkami – nosili tytuł świętego cesarza rzymskiego; od 1508 r. władca w momencie objęcia urzędu był wybranym cesarzem rzymskim, a jego koregent nosił tytuł króla rzymskiego).
Dynastia frankońska
• Konrad I 911–918 (wybrany na króla po wymarciu wschodniofrankijskiej linii Karolingów)
Ludolfingowie/Ottonowie
• Henryk I Ptasznik 919–936 (z Saksonii, od tej pory władcę wybierano spośród członków panującej dynastii)
• Otton I Wielki 936–973, cesarz od 962
• Otton II 973–983, koregent od 961, cesarz od 967
• Otton III 983–1002, cesarz od 996
• Henryk II Święty 1002–24, cesarz od 1014
Dynastia salicka
• Konrad II 1024–39, cesarz od 1027 (możny z Frankonii, krewny Ludolfingów, wybrany po ich wymarciu)
• Henryk III 1039–56, koregent od 1028, cesarz od 1046
• Henryk IV 1056–1105, koregent od 1054, cesarz od 1084
• Henryk V 1105–25, koregent od 1099, cesarz od 1111
Supplinburgowie
• Lotar III 1125–37, cesarz od 1133
Hohenstaufowie
• Konrad III 1138–52 (książę Szwabii, spokrewniony z dynastią salicką)
• Henryk koregent 1147–50
• Fryderyk I Barbarossa 1152–90, cesarz od 1155
• Henryk VI 1190–97, koregent od 1169, cesarz od 1191
• Filip Szwabski 1198–1208
Welfowie
• Otto IV 1198–18, cesarz od 1209 (wybrany przez przeciwników Hohenstaufów, po śmierci Filipa Szwabskiego został jedynym władcą Niemiec)
Hohenstaufowie
• Fryderyk II 1212–50, koregent 1196–97, cesarz od 1220
• Henryk VII koregent 1220–35
• Konrad IV 1250–54, koregent od 1237
Wielkie Bezkrólewie (1254–73)
(Po śmierci Konrada IV książęta niemieccy nie potrafili zgodnie wybrać jednego władcy, powoływano przedstawicieli różnych rodów, zasada wyboru króla spośród panującego rodu królewskiego poszła w niepamięć).