Akwedukt Pont du Gard oraz rzymski amfiteatr w Arles. Wspaniałość średniowiecznych oraz nowożytnych zabytków Francji często przysłania bogate architektoniczne dziedzictwo okresu rzymskiego. Jedną z najświetniejszych budowli antycznych jest akwedukt w dolinie rzeki Gard, niedaleko Nîmes w południowej części Francji. Wybudowany w latach 26–16 p.n.e. miał za zadanie dostarczać wodę ze źródeł w Uzès mieszkańcom ówczesnego Nemausus. W średniowieczu służył zaś jako most przy przekraczaniu rzeki. Istniejący do dziś odcinek ma ok. 270 m i jest to jeden z najlepiej zachowanych zabytków rzymskiej inżynierii na północ od Alp.
Architektonicznym łącznikiem między rzymskim dziedzictwem a cywilizacją średniowiecza jest z kolei prowansalskie miasto Arles. Tamtejsze areny, antyczny teatr czy termy pamiętają zarówno czasy cesarza Augusta, jak i Konstantyna Wielkiego. Szczególną odpornością na upływ czasu wykazał się wybudowany w I w. n.e. amfiteatr na 20 tys. widzów. W średniowieczu pełnił on rolę budowli obronnej, a w jego wnętrzu mieściło się prawie 200 domów. Obecnie częściowo przywrócono mu pierwotną funkcję – na arenie odbywa się np. korrida.
Carcassonne. Niewielkie langwedockie miasto w południowej Francji stanowi jeden z niewielu w Europie w pełni zachowanych średniowiecznych kompleksów urbanistycznych. Słynie przede wszystkim ze swoich imponujących podwójnych murów o długości 3 km z 52 wbudowanymi w nie wieżami obronnymi, okalającymi zamek i katedrę wraz z przyległymi zabudowaniami. Znaczenie Carcassonne wynikało przede wszystkim z położenia bezpośrednio na szlaku z Aragonii do Francji. Na początku XIII w. podczas krucjaty przeciwko albigensom miasto było schronieniem dla katarów z całej południowej Francji.