(37–68 r.) cesarz od 54 r.
Mit popkultury. W potocznym wyobrażeniu Neron był brzydki, rudobrody i piegowaty, z charakterystyczną brodą podkreślającą pulchność podbródka, z loczkami nad czołem. Widzimy go, jak z dachu pałacu obserwuje płonący Rzym, który sam kazał podpalić, by zbudować nową siedzibę godną cesarza-artysty. By scenie dodać dramatu, śpiewa własną pieśń o upadku Troi, akompaniując sobie na lirze. Odgrywa rolę głównego bohatera, choć brakuje mu zdolności wokalnych i muzycznych, co sprawia, że z tragedii miasta robi farsę, łechcząc swoje wybujałe ego.
Pomocnik Historyczny
„Cesarze Rzymu”
(100195) z dnia 09.05.2022;
Portrety;
s. 33
