(między 272 i 280–337 r.) cesarz 306–337 r.
Sytuacja polityczna. W rozgrywce o władzę w Cesarstwie Rzymskim Konstantynowi dodała skrzydeł energia rosnącego w siłę chrześcijaństwa. Dioklecjan wymyślił tetrarchię (rządy czterech władców), by uchronić cesarstwo przed walkami pretendentów do tronu, ale już rok po jego abdykacji system zaczął się sypać, a po dwóch dekadach legł w gruzach. Najwyraźniej odrzucenie zasady dynastycznej sukcesji i dobór współwładców ze względu na ich kompetencje oraz idea ograniczenia czasu sprawowania przez nich władzy do 20 lat były zbyt utopijne jak na późny antyk.
Pomocnik Historyczny
„Cesarze Rzymu”
(100195) z dnia 09.05.2022;
Portrety;
s. 71
