Walentynian I

(321–375 r.) cesarz od 364 r.

Rządził zachodnią częścią imperium. Był świetnym wodzem, walczącym także z korupcją elit i dbającym o najuboższych poddanych, a mimo to nie został zapamiętany jako dobry władca.

Walentynian (Flavius Valentinianus) urodził się w Panonii jako syn dowódcy wojskowego. Sam też zrobił karierę w wojsku, służył m.in. jako wysoki rangą oficer w Galii i Mezopotamii. Po śmierci cesarza Juliana Apostaty podczas wyprawy przeciwko Sasanidom jego następca Jowian awansował Walentyniana na stanowisko dowódcy Skutariów, elitarnego oddziału gwardii przybocznej.