Wybrane rezydencje władców (na osi czasu).
Domus Aurea Nerona w Rzymie
I w. przyniósł postęp w dziedzinie technik budowlanych. Zastosowanie lanej zaprawy pozwoliło m.in. na wznoszenie coraz większych kopuł. Dzięki temu oraz kilku pożarom, zwłaszcza z czasów Nerona w 64 r., który zamienił w zgliszcza ponad połowę Rzymu, dokonała się rewolucja architektoniczna. Po wielkim pożarze cesarz zagarnął dla siebie teren o powierzchni ponad 100 ha, rozciągający się od Palatynu po Eskwilin i polecił zbudować tam pałac. Architekci Sewerus i Celer zaprojektowali kompleks, w którym budynki miały być otoczone ogrodami.
Pomocnik Historyczny
„Cesarze Rzymu”
(100195) z dnia 09.05.2022;
Konteksty;
s. 118
Oryginalny tytuł tekstu: "Pałace cesarskie"