Krystyna Skarbek (1908–52)
Krystyna Skarbek (1908–52). Najsłynniejsza polska agentka
Była piękna: niewysoka, ale proporcjonalnie zbudowana brunetka o długich włosach, lekko trójkątnej twarzy, śniadej karnacji oraz migdałowych, płomiennych oczach. W konkursie Miss Polonia w 1930 r. zdobyła tytuł jednej z Gwiazd Piękności. Jak podkreślali jej znajomi, mimo swej urody potrafiła zniknąć w tłumie, co przydało się później, gdy znikanie musiało stać się jej drugą naturą. Mężczyźni ulegali jej urokowi i energicznemu sposobowi bycia. Jak opisywał jeden z jej kochanków: „Była mieszaniną żywotności, kokieterii, wdzięku i delikatności”.
Jej życiorys jest trudny do zrekonstruowania. Wydarzenia, w których rzeczywiście uczestniczyła, przeplatają się z wymyślonymi danymi przykrywek. Urodziła się 1 maja 1908 r. w Warszawie jako Maria Krystyna Janina. Pochodziła ze spauperyzowanego rodu hrabiów Skarbków. Ojciec Jerzy, typowy utracjusz, dla podreperowania sytuacji finansowej ożenił się w 1892 r. ze Stefanią Goldfeder z żydowskiej rodziny bankierów. Za posag kupił majątek w Trzepnicy, gdzie żona zajmowała się dziećmi, a on sam dojeżdżał tam w wolnych chwilach między hulankami i zagranicznymi wojażami.
Krystyna dzieciństwo spędziła we dworze, lata szkolne w klasztornej szkole dla dobrze urodzonych panien Sacré Coeur w Zbylitowskiej Górze k. Tarnowa. Władała biegle francuskim, nieźle angielskim, w czasie wojny nauczyła się trochę węgierskiego i włoskiego.
Jeszcze przed śmiercią ojca w 1930 r. majątek został sprzedany, a Krystyna z matką i starszym bratem Andrzejem przenieśli się do Warszawy. Krystyna dostała pracę w salonie Fiata, gdzie poznała pierwszego męża Gustawa Karola Göttlicha, dziedzica pabianickich przemysłowców pochodzenia niemieckiego. Ich związek nie trwał długo, po dwóch latach (w 1935 r.) się rozwiedli. Ponoć wówczas Krystyna zaczęła się pojawiać w warszawskich lokalach w towarzystwie szefa rezydentury SIS.