Gdy paryska oszustka Madeleine de Beaupre szuka schronienia po kolejnym brawurowym przekręcie, strome górskie drogi prowadzą ją do San Sebastián nad Zatoką Baskijską. Od francuskiej granicy słynny kurort dzieli tylko 20 km. W filmie „Pokusa” z 1936 roku ściganą przez policję Madeleine gra zimna i bałamutna Marlena Dietrich. Na jej kryjówkę scenarzyści wybrali Continental Palace – ikonę Belle Époque. Ten luksusowy hotel położony nad samą plażą, dziś już nieistniejący, wzniesiono w 1884 roku. Jako pierwszy w San Sebastián miał windę, poza tym ogród zimowy, wanny z wodą słodką i słoną, zupę żółwiową w menu. Przyciągał wyrafinowaną klientelę: następców tronu, arystokratów, hazardzistów oraz, jak sugeruje „Pokusa”, także dystyngowane złodziejki biżuterii. Belle Époque przyniosła nadmorskiemu kurortowi dynamiczny rozwój. Zachowało się kilka imponujących dzieł architektury tego okresu, jak choćby hotel Maria Cristina, nazwany tak na cześć królowej, która w San Sebastián zbudowała swoją letnią siedzibę. Dziś zatrzymują się w nim gwiazdy kina, przyjeżdżające do miasta na międzynarodowy Festiwal Filmowy. Epoka spirytyzmu, ekspansji kolonialnej i ostro podkręconych wąsów odcisnęła swoje wzorzyste piętno również w lokalnych kamienicach.
Kolorowe szkiełka
Właśnie w jednej z takich kamienic znajduje się mieszkanie zaprojektowane przez Mikela Irastorzę. Budynek z początku XX wieku stoi przy wąskiej, jednokierunkowej uliczce, parę kroków od starego miasta – Alde Zaharra. Za smukłymi okiennicami skrywa się wnętrze domu. A w nim – klasyczne sztukaterie z motywem kwiatowym oraz wysokie, barwne, witrażowe okna. Belle Époque kochała kolorowe szkiełka. Malarsko zdobione filtrowały naturalne światło, rzucając mglistą poświatę w pomieszczeniach.