Poznań stateczny i nowoczesny

Niby mieszczański, a nie stroni od nowoczesności. Stateczny, a pozwala się ponieść emocjom. Są w nim miejsca w sam raz na letnie wypady. Taki Poznań poznaliśmy podczas spaceru architekta Roberta Koniecznego z pracowni KWK Promes z krytykiem architektury Tomaszem Malkowskim.

Kiedy myślisz o Poznaniu to…
...widzę porządek. Pewnie ulegam stereotypom o poznaniakach, że hołdują pruskiemu ordnungowi. Ale to widać – Poznań nie jest tak chaotyczny, jak wiele innych polskich miast. Ten niemiecki porządek trochę przypomina mój Górny Śląsk, ale Poznań jest bardziej stateczny i mieszczański. Miasto ma zdrowy kościec: przyjemne ulice, kwartały i place. Wiele z tych ostatnich służy jako lokalne ryneczki, co pokazuje, że Poznań nie pożarły galerie handlowe.

Jacek Kucharczyk, produkcja sesji Małgorzata TomczykRobert Konieczny i Tomasz Malkowski

Podczas spaceru co rusz natykaliśmy się na remonty najważniejszych ulic.
Szkoda, że przy przebudowie nie zdecydowano się, by niektóre zmienić w deptaki. Włodarze miasta postawili na ewolucję, a nie rewolucję w śródmieściu, czyli na zwężenie ulic, poszerzenie chodników, liczne nasadzenia drzew. Ale i tak będzie znacznie lepiej niż wcześniej, bo bezpieczniej i bardziej zielono.

Jacek Kucharczyk, produkcja sesji Małgorzata TomczykBiurowiec Bałtyk dzięki swojej wysokości (67 metrów, 16 pięter) i wyrazistej bryle stał się nowym poznańskim landmarkiem. Widać go z wielu punktów miasta, ale z każdej strony prezentuje inne oblicze: spod dworca PKP dostrzega się jego schodkowe tarasy, jak patrzymy od ulicy Święty Marcin – przypomina piramidę, z kolei od ronda Kaponiera wydaje się strzelisty niczym wieża. Za biurowcem powstał kameralny placyk, który domyka z przeciwnej strony Concordia Design – centrum kreatywności i biznesu działające w XIX-wiecznej drukarni.

Twój ulubiony poznański budynek
to Okrąglak.
Jak ktoś na niego patrzy, to może pomylić się i powiedzieć, że powstał całkiem niedawno. A przecież otwarto go w 1954 roku! Dzieło Marka Leykama nie ma jednak nic z dominującego wówczas socrealizmu. To piękna forma walca, która wypełnia narożnik ważnego skrzyżowania.

Jacek Kucharczyk, produkcja sesji Małgorzata TomczykBiurowiec Za Bramką. Stanął na Starym Mieście w Poznaniu. W budynku mieszczą się nie tylko biura – na parterze są też restauracje i punkty usługowe. Robert Konieczny docenia tę realizację, która powstała według projektu pracowni Ultra Architects i odmieniła okolicę placu Kolegiackiego. W środku kwartału architekci wykroili szerokie, wyłożone drewnem i pełne zieleni tarasy rekreacyjne dla pracowników. Pomyśleli nawet o ptakach, dla których przeznaczono… latarnie z budkami lęgowymi.

Raster z elewacji Okrąglaka stał się motywem przewodnim innego ważnego dla miasta budynku – Bałtyku.
Niezwykłe, że jego projektanci ze światowej sławy holenderskiego biura architektonicznego MVRDV, tworząc biurowiec przy rondzie Kaponiera, nawiązali właśnie do powojennego Pedetu. To pokazuje, jak architektura Leykama wciąż rezonuje. Holendrzy zaproponowali budynek kameleon, który z każdej strony wygląda inaczej – wszystko po to, by wpisywał się w zróżnicowaną okolicę.