Nieoficjalnie tych niewykonanych wyroków jest więcej. Dotyczą takich spraw jak wolność osobista, zakaz tortur, dostęp do legalnej aborcji, wolność słowa, sumienia i wyznania.
Jak donosi Wirtualna Polska, partia Jarosława Kaczyńskiego myśli o wycofaniu kandydatury Stanisława Piotrowicza do Trybunału Konstytucyjnego. Pozostają Krystyna Pawłowicz i Elżbieta Chojna-Duch.
Na minimalnej choćby wiarygodności Trybunału Konstytucyjnego rządzącym powinno jednak zależeć. Jest przecież jednym z podstawowych narzędzi dobrej zmiany, legitymizuje reformy. Tymczasem PiS robi z niego pośmiewisko.
Kandydatury dwójki byłych posłów tej partii i Elżbiety Chojny-Duch to sygnał dla wahających się. „Przejdziecie do nas, spalicie za sobą mosty, to zostaniecie sowicie nagrodzeni”.
Sprawa zakazu aborcji jest dla PiS wrażliwa. Z jednej strony jest Kościół i grupa działaczy pro-life w szeregach partii, z drugiej – polityczna pragmatyka. Dlatego partia działa tu na zasadzie: Bogu świeczkę i diabłu ogarek.
Trybunał Konstytucyjny Julii Przyłębskiej może być kolejnym organem blokującym ujawnienie podpisów na listach poparcia kandydatów do neo-KRS. I wcale nie będzie musiał zająć się sprawą merytorycznie.
Profesor prawa i sędzia wyłożył właśnie doktorowi prawa (który został prezydentem RP) szkolne wręcz błędy w argumentacji – zarówno jurystyczne, jak i logiczne. A także zwykłe manipulacje o politycznym i etycznym charakterze.
Kamil Zaradkiewicz, neosędzia w Izbie Cywilnej Sądu Najwyższego z nominacji neo-KRS, zwrócił się do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem zmierzającym do uznania, że wszystkie nominacje sędziowskie poprzednich składów Krajowej Rady Sądownictwa są nieważne.
Karanie za odmowę świadczenia usługi narusza zasadę demokratycznego państwa prawa – orzekł Trybunał Konstytucyjny na wniosek prokuratora generalnego Zbigniewa Ziobry. To była dla PiS sprawa z dziedziny wojny ideologicznej o jak najszersze stosowanie klauzuli sumienia.