Politycy, dziennikarze, naukowcy mówią o POLITYCE cz. III

Poprosiliśmy kilkanaście osób – polityków, naukowców, ludzi kultury i mediów – by zechciały podzielić się z nami refleksją na temat POLITYKI, pisma, które – często – towarzyszy im od kilkudziesięciu lat.

Andrzej Stawiński/Reporter Adam Daniel Rotffeld

Za co je lubią lub nie lubią? Jakie ma dla nich znaczenie? Z czym się kojarzy? Co było w nim ważne kiedyś, a co charakteryzuje je dziś? Wszystkim, którzy podjęli to wyzwanie, bardzo dziękujemy!

***

Andrzej Olechowski
polityk i ekonomista, były minister finansów, minister spraw zagranicznych, współzałożyciel Platformy Obywatelskiej
POLITYKA była jednym z kamieni milowych w mojej działalności publicznej. W 1982 r. pracowałem w Instytucie Koniunktur i Cen Handlu Zagranicznego, gdzie przygotowałem m.in. opracowanie na temat konsekwencji gospodarczych sankcji nałożonych przez kraje zachodnie w związku ze stanem wojennym. Wnioski były ponure – rządowa polityka tzw. reorientacji eksportu, przekierunkowania naszych stosunków gospodarczych z zachodu na wschód, nie mogła się udać i sankcje musiały przynieść polskiej gospodarce dramatyczne straty; jedynym ratunkiem były działania na rzecz zniesienia sankcji. To poufne opracowanie jakoś trafiło do prof. Jerzego Kleera, który wówczas był szefem działu ekonomicznego POLITYKI. Zaproponował mi publikację skrótu, który ukazał się pod tytułem „Katastrofa i ratunek”. Publikacja spotkała się z ogromnym odzewem: czytano ją na antenie Wolnej Europy, BBC zorganizowała na jej temat dyskusję ekspertów, ponoć znacząco wpłynęła na strategiczne przemyślenia Jacka Kuronia, który wtedy był uwięziony. Redaktor Mieczysław Rakowski dopytywał z niepokojem prof. Kleera, czy Olechowski to nie jest pseudonim jakiejś grupy dysydenckiej. O kręgosłupie i redaktora Kleera, i całej POLITYKI świadczy fakt, że poproszono mnie o kolejne dwa teksty na ten temat.