Terytorium dzisiejszego Paragwaju długo opierało się hiszpańskim i portugalskim kolonizatorom. Ich eksploracja ograniczała się początkowo do rejonu La Platy – gigantycznego ujścia rzek Parana i Urugwaj do Atlantyku, które Magellan początkowo wziął za przesmyk wiodący na Ocean Spokojny. O strategicznej wadze tego miejsca świadczy położenie nad La Platą stolic Argentyny i Urugwaju: Buenos Aires i Montevideo.
Dopiero w 1537 r. Hiszpanie ruszyli w górę rzek, zakładając pierwszą stałą osadę na wschód od Andów – Asuncion. Zamieszkujący te tereny Indianie Guarani powitali Hiszpanów przyjaźnie, widząc w nich obrońców przed Inkami. W ślad za konkwistadorami pojawili się jezuici. W XVIII w. rywalizacja hiszpańsko-portugalska doprowadziła do ograniczenia ich przywilejów i do masakr Indian, zobrazowanych w słynnym filmie Rolanda Joffé „Misja” z Jeremym Ironsem i Robertem De Niro.
Madryt nie przywiązywał jednak zbyt wielkiej wagi do tych terenów, skupiając wysiłki na utrzymaniu znacznie bardziej dochodowych kolonii w północnej części kontynentu. Przełomowym okresem dla Ameryki Łacińskiej stały się wojny napoleońskie. W 1808 r. tron hiszpański, w miejsce obalonego Ferdynanda VII, zajął brat cesarza Francuzów Józef Bonaparte. Stanowiło to wygodny pretekst dla patriotów w koloniach, którzy z imieniem Ferdynanda na ustach zaczęli się wyzwalać spod władzy metropolii.
W ten sposób w 1811 r. Paragwaj stał się pierwszym niepodległym państwem Ameryki Południowej. Młoda republika sięgnęła po wzorce francuskie, wprowadzając urząd pierwszego i drugiego konsula, mających rządzić wymiennie.