Był przykładem umiarkowania i przywództwa, którego tak dramatycznie zaczyna brakować w Kościele. Papież Franciszek zdążył go jeszcze osobiście pożegnać, zamykając piękną klamrą spełnione, choć trudne życie.
Z obecnym papieżem łączyło Franciszka Macharskiego (1927–2016) nie tylko imię. Łączyło go także podobnie otwarte podejście do ludzi, dystans do kościelnego blichtru, duchowość nazywana franciszkańską. Obaj żyli pod rządami niedemokratycznymi, obaj zetknęli się z represjami, biedą i zacofaniem, i starali się pomagać ich ofiarom. Obaj wreszcie w pewnym momencie stanęli przed niezwykłymi wyzwaniami osobistymi. Bergoglio w późnym wieku (77 lat) został papieżem, Macharski, w dojrzałym (52) – następcą Karola Wojtyły w Krakowie, gdy Wojtyła został papieżem w 1978 r.
Polityka
33.2016
(3072) z dnia 09.08.2016;
Historia;
s. 61
Oryginalny tytuł tekstu: "Franciszek z ducha franciszkański"
