Szkodliwe liberum veto

Liberum veto było swoiście polskim sposobem obrony „idealnego” ustroju Rzeczpospolitej, a jednocześnie zaporą wobec wszystkiego co obce.

AN Trupa Sicińskiego tak opisał Adam Mickiewicz w wierszu „Popas w Upicie” z 1825 r. „Szkaradne, starożytne nieboszczyka ciało./ Nogi długie i czarne sterczą mu jak szczudła,/ Ręce na krzyż złamane, twarz głęboko wchudła./ Oblicze wywędzone brud śmiertelny szpeci”.

W opracowanej przez Aleksandra Brücknera „Encyklopedii staropolskiej” pod hasłem liberum veto znajduje się opis pośmiertnego losu Władysława Sicińskiego, niesławnego posła, który jako pierwszy zerwał sejm w roku 1652: „Do końca ubiegłego stulecia pokazywano w Upicie zmumifikowane jego zwłoki w białej koszuli w szafie zakrystii złożone”. Legenda o trupie Sicińskiego musiała być znana na Litwie, skoro nawiązał do niej Adam Mickiewicz w napisanym w 1825 r. wierszu „Popas w Upicie”: „Szkaradne, starożytne nieboszczyka ciało.