Krzywda cesarza Barbarossy

Cesarz Fryderyk I Barbarossa trochę przez przypadek został patronem hitlerowskiej inwazji na Rosję. To krzywda dla władcy, który, jak mówią dziś historycy, zasługuje na przydomek Wielki.

Ann Ronan Pictures Cesarz Fryderyk I jako krzyżowiec, miniatura z kroniki pierwszej krucjaty spisanej przez Roberta Mnicha w latach 1107–20.

Tylko dwóch średniowiecznych cesarzy nazwano „wielkimi” – Karola, choć był „rzeźnikiem Sassów”, i Ottona I, bo w 955 r. zatrzymał Węgrów w wielkiej bitwie nad rzeką Lech. Tymczasem wielkość Barbarossy (1122–90) wcale nie polega na decydujących bitwach czy zagarnianiu cudzych ziem, lecz na politycznym i prawnym umocnieniu Cesarstwa Rzymskiego – ponadnarodowego Imperium Romanum. Dlatego do dziś także we Włoszech stoją jego pomniki.

Jego polityczna scena to ówczesne Cesarstwo Rzymskie – z dopiskiem dodanym dopiero na przełomie XV/XVI w.