Dwa miesiące temu była posłanka PiS Barbara Bobula, powołując się na badania TNS OBOP wśród najmłodszych wyborców (18–24 lata), ogłosiła, że zmieniły się preferencje wyborcze młodych Polaków. Jej zdaniem młodzież wyraźnie przeniosła swoje sympatie z PO na PiS. Dowodem na to miały być wyniki lutowego sondażu, z którego wynikało, że w tej grupie wiekowej tylko 29 proc. respondentów chce głosować na partię Tuska, a na partię Kaczyńskiego aż 34 proc. Bobula uznała te kilka procent różnicy za sygnał długofalowej zmiany, wróżącej jej partii sukces.
Zwycięstwo zaraz ogłoszono na partyjnych portalach internetowych, a tuż potem badaniom zaczęli przyglądać się analitycy. Ustalili, że dane są niewiarygodne; porządniej wykonane sondaże wykazały jednak, że w ciągu ostatnich trzech lat poparcie dla Platformy (wg CBOS) w grupie 18–24 lata spadło z 63 proc. w lutym 2008 r. do 41 proc. w styczniu 2011 r. W tym samym czasie deklarowane poparcie dla PiS wzrosło o 10 proc. (z ledwie 11 do 21 proc.). Nawet jednak pracownicy CBOS mówią, że badania prowadzone są wciąż na zbyt małej próbie badawczej, by mogły być reprezentatywne, a wahania z miesiąca na miesiąc zbyt duże, by wysuwać z nich daleko idące wnioski. Rysuje się jednak pewna tendencja: od kilkunastu miesięcy najmłodsi wyborcy powoli odsuwają się od Platformy, a przynajmniej się nie przysuwają.
Tę tendencję dostrzegli już sztabowcy Jarosława Kaczyńskiego i Grzegorza Napieralskiego i postanowili ten potencjalny młodzieżowy elektorat Platformy przeciągnąć na swoją stronę. Zwłaszcza że od lat mieli w tej grupie najmniej zwolenników.
Zdemobilizowany elektorat
Walka toczy się o ponad 3 mln wyborców w wieku 18–24 lata, w tym 2 mln debiutantów w wieku 10–22 lata, czyli o trochę więcej niż 10 proc.