Obecnie prowadzą oni działalność gospodarczą, a zysk prowadzonych przez nich firm zależy od liczby i skuteczności przeprowadzonych egzekucji długów. Są kancelarie, które ledwo przędą, ale też i takie, które zarabiają naprawdę spore pieniądze. Finansowo na prywatyzacji bardzo też zyskały kancelarie notarialne, dzięki temu jednak zniknęły kolejki.
Po nowelizacji ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, której projekt ma być gotowy w połowie obecnego roku, przedstawiciele tego zawodu staną się znów pracownikami sądów. Ich zarobki będą zależały od pozycji na urzędniczej siatce płac, część zysków powinna trafić do budżetu. Sytuacja finansowa tej korporacji z pewnością się pogorszy.
Stan obecny nie jest jednak wolny od patologii. Komornicy z największym zaangażowaniem podchodzą do spraw, które rokują im najwyższy zarobek. Wielu wierzycieli, którzy zwracają się do nich o pomoc, nigdy nie doczekuje się odzyskania swoich należności. Komornik nie zawraca sobie głowy, jeśli wierzyciel nie powie mu dokładnie, co i gdzie posiada dłużnik. Statystyki skuteczności egzekucji sądowych nie są imponujące, wynoszą zaledwie 23 proc.
Głośne były też przypadki, gdy z konta osoby, która nikomu niczego nie była winna, znikały jej własne oszczędności. Zabierał je komornik, ponieważ wyrok sądowy nakazujący mu egzekucję nie zawierał PESEL dłużnika, tylko jego imię i nazwisko. Ofiarą padała więc niewinna osoba, przypadkiem nazywająca się tak samo jak dłużnik, zaś komornik – w obliczu prawa – był w porządku. Listę zawinionych i niezawinionych grzechów komorników można by wydłużać. Na współczucie z powodu ponownego upaństwowienia tego zawodu jego przedstawiciele liczyć raczej nie mogą.