Obóz „dobrej zmiany” jest krytykowany przez Komisję Europejską, administrację amerykańską i władze Izraela, a teraz, jak czytam, kłody pod nogi rzucają mu także dentyści. Muszę przyznać, że jest to ze strony dentystów gest wredny, bo odnoszę wrażenie, że rząd PiS od początku dentystom sprzyja i stara się wyjść im naprzeciw. Poprzedni minister zdrowia zakupił np. partię dentobusów, żeby dentyści zamiast urzędować w swoich gabinetach, mogli docierać do szkół w najbardziej oddalonych wsiach i tam na bieżąco leczyć zęby dzieci Polek i Polaków.
Dentyści mieli się zgłaszać do wyjazdów, niestety okazali znieczulicę i się nie zgłosili. Z upublicznionych przez media danych wynika, że spośród 40 tys. dentystów do konkursów na leczenie dzieci z wykorzystaniem dentobusów w woj. podlaskim i pomorskim przystąpiły dwie osoby, w Wielkopolsce i na Śląsku po jednej, a w siedmiu innych województwach – nikt.
Dentyści twierdzą, że pomysł z dentobusami jest nietrafiony – ryczałt na użytkowanie tych pojazdów jest za niski, trzeba będzie nimi jeździć zgodnie z nieżyciowym harmonogramem ustalonym przez NFZ, w dodatku na każde województwo – bez względu na to, czy bardzo małe, czy bardzo duże – ma przypaść po jednym dentobusie. Zdaniem dentystów jest to sprzeczne z zasadą równego dostępu do leczenia, chociaż moim zdaniem trudno się z tym zgodzić, bo skoro każde województwo dostanie do leczenia dokładnie tyle samo dentobusów, czyli jeden, to oznacza, że dostęp każdego województwa do leczenia przysługującego mu w tym dentobusie będzie równy.
Mocno dyskusyjny jest również argument dentystów, że rodzice, których pisemna zgoda na leczenie dzieci w dentobusach jest niezbędna, mogą jej nie wydać. Jestem przekonany, że wydadzą, oczywiście pod warunkiem że się ich do tego zachęci sensowną akcją uświadamiającą, np.