Kiedy premier Morawiecki wszedł na salony władzy, zapachniało Zachodem, wielkim światem, jak dobrą wodą kolońską. Europejczyk, w dobrze wyprasowanej koszuli, nierozpiętej pod krawatem, jak to mają w zwyczaju dżentelmeni znad Wisły, różnił się od członków Komitetu Politycznego. Bankowiec, i to nie żadnego Banku RWPG, tylko z banku zachodniego, milioner, na tle swojej raczej małomiasteczkowej poprzedniczki wyglądał korzystnie, widziano w nim światowca, a nie „prościucha”. Nikt się nie spodziewał, że tak prędko pojawi się konflikt pomiędzy formą a treścią.
Świeży aromat szybko się jednak ulotnił. Odprasowany premier w nieskazitelnym garniturze coraz bardziej przypomina polityków takich jak Ryszard Czarnecki – opakowanie dobre, ale w środku rozczarowanie. Nowy premier jeszcze nie zdążył pognieść garnituru, a już pokazał, na co go stać. Przemawiając ostatnio w Sejmie, który już niejedno słyszał („cicho, gówniarzu!”) i niejedno widział (poseł Nitras), dał zaskakujący jak na dżentelmena pokaz arogancji i grubiaństwa. Oto fragment, który zainteresował mnie szczególnie, gdyż dotyczy ludzi starych, elegancko zwanych seniorami, w jesieni życia, czyli na wylocie.
„…mocno postawiliśmy na rozwój różnych programów senioralnych. To nie tylko programy darmowych leków, to nie tylko programy domów dla seniorów, to nie tylko obniżenie, zgodnie z obietnicą, wieku emerytalnego, ale również najwyższa, w porównaniu do WASZYCH ośmiu lat, waloryzacja emerytur. PORÓWNAJCIE SOBIE WASZE GROSZOWE WALORYZACJE do tego, co zrobiliśmy w tym i w zeszłym roku. (Poseł Władysław Kosiniak-Kamysz: To jest kłamstwo. Głos z sali: Nieprawda!). To również podniesienie najniższej emerytury do 1000 zł, a dzisiaj po waloryzacji to 1029,80. To są kroki, na które się zdecydowaliśmy.