Chcę zaprotestować przeciwko decyzji wiceministra Andrzeja Stanisławka o zdymisjonowaniu się za publicznie wyrażoną sugestię, aby uczniowie, dla których nie znajdzie się miejsca w polskiej szkole, poszukali sobie szkoły za granicą. Uważam, że wyciąganie przez Stanisławka tak ostrych konsekwencji wobec siebie jest nie na miejscu, bo wiadomo, że uczniów jest w Polsce za dużo nie z winy wiceministra Stanisławka czy minister Zalewskiej, tylko Platformy Obywatelskiej, która przez osiem lat rządów niczego w tym temacie nie zrobiła.
Trudno mieć do Stanisławka pretensje, że wiedząc, iż w Polsce szkół brakuje, chciał nadwyżkę uczniów upchnąć za granicą, korzystając z faktu, że w innych krajach szkoły jeszcze są i można się do nich zapisać. Na konwencji w Katowicach prezes PiS wydał walkę siłom zła w imieniu reprezentowanych przez siebie sił dobra, a wiadomo, że dla każdego dziecka największym dobrem jest możność kształcenia się – jeśli trzeba, to i za granicą. Niektórym rodzicom taka opcja może się wydać kłopotliwa ze względu na problemy komunikacyjne, ale dzięki złożonej przez prezesa PiS obietnicy przywrócenia setek lokalnych połączeń PKS jest szansa, że wkrótce polscy uczniowie będą mogli dojechać do szkół w Europie z każdej wsi i małego miasteczka.
Prezes zapewnia, że „zasobów na świecie jest wiele, pieniądz jest tani, grzechem byłoby z tego nie skorzystać”, dlatego popieram koncepcję, aby ci Polacy, którym zasoby naszego państwa nie wystarczają, korzystali z zasobów innych państw. Program 500+ i inne transfery socjalne sprawiły, że Polaków wreszcie stać na wyjazdy z Polski do pracy, szkoły czy do szpitala. Polscy pacjenci już chętnie wybierają się do zagranicznych szpitali na zabiegi medyczne, na które w kraju czekaliby 10 albo 30 lat, a w tych szpitalach spotykają wielu polskich lekarzy oraz wiele polskich pielęgniarek, które zdążyły wyjechać wcześniej.