Pierwsza ofiara śmiertelna koronawirusa SARS-CoV-2 odnotowana w Polsce zmarła 12 marca 2020 r. w jednym z poznańskich szpitali. To była 57-letnia kobieta. Została m.in. podłączona do respiratora, co jednak nie uratowało jej życia. O tym tragicznym zdarzeniu informowały wówczas wszystkie media. Dziś zgony z powodu Covid-19, można by rzec, spowszedniały – stały się podawaną rutynowo i dość beznamiętnie statystyką, która na nikim nie robi już specjalnego wrażenia. Choć od listopada tego roku wraz z narastaniem czwartej fali pandemii średnio umiera każdego dnia po kilkaset osób, a Polska znalazła się w europejskiej i światowej czołówce dziennej liczby zgonów, jak również nadmiarowych śmierci.
Prof. Michał Bilewicz, psycholog społeczny z Uniwersytetu Warszawskiego, tak mówił niedawno w rozmowie z „Tygodnikiem Powszechnym”: „Jeżeli wyłączymy okres kampanii wrześniowej i akcji »Burza«, to w typowym tygodniu na terenie Generalnego Gubernatorstwa ginęło mniej więcej tylu etnicznych Polaków, ilu dziś umiera z powodu koronawirusa”.
Dodajmy do tego jeszcze jedno porównanie: jeżeli zgony na Covid-19 podzielimy przez liczbę dni, które od 12 marca 2020 r. upłyną do końca tego roku, to okaże się, że dziennie umierało w Polsce prawie 140 osób. To tak, jakby każdego dnia rozbijał się jeden samolot pasażerski. Może właśnie w ten sposób powinniśmy informować o ofiarach pandemii, a nie za pomocą suchych liczb. Żeby do niektórych ludzi – bagatelizujących to, co się od prawie dwóch lat dzieje – dotarło, że warto w sklepie czy urzędzie założyć maseczkę, a także przyjąć szczepionkę. Bo tylko tak chronimy siebie i innych.
***
3006 osób zmarło w Polsce w ciągu ostatniego tygodnia na Covid-19 (13–19 grudnia).