Głosami rządzącej koalicji i pięciu posłów Konfederacji sędzią konstytucyjnym został prokurator krajowy Bogdan Święczkowski. Na pewno ozdobi kolekcję niezwykłych postaci, jaką już udało się tej władzy zgromadzić w Trybunale Julii Przyłębskiej, nie ustępując w atrakcyjności Krystynie Pawłowicz czy Stanisławowi Piotrowiczowi.
To kolejna w jego życiu posada, którą zawdzięcza Zbigniewowi Ziobrze. To Ziobro przez ponad pół roku po zwolnieniu się miejsca w TK walczył, by zajął je Święczkowski – a nie kandydat wskazany przez PiS. I wywalczył. W 2001 r., kiedy Ziobro był wiceministrem sprawiedliwości, Święczkowski awansował z prokuratury rejonowej w Sosnowcu do okręgowej w Katowicach. Gdy Ziobro był ministrem/prokuratorem generalnym, delegował Święczkowskiego do Prokuratury Krajowej. Potem była roczna przerwa, w trakcie której Święczkowski został szefem ABW. To wtedy Agencja widowiskowo zatrzymała Barbarę Blidę – co skończyło się jej samobójstwem. Święczkowski kontynuował karierę: z ABW wrócił na stanowisko dyrektora w Prokuraturze Krajowej, a po przegranych zaraz potem przez PiS wyborach (2007 r.) Ziobro na odchodnym awansował go na stanowisko prokuratora Prokuratury Krajowej. Rządy PO-PSL przetrwał w stanie spoczynku, z godziwą emeryturą. Miał jeszcze epizod radnego i posła z list PiS. A zaraz po powrocie PiS do władzy powrócił i on – za sprawą Zbigniewa Ziobry na stanowisko Prokuratora Krajowego. Funkcję tę wypełniał z oddaniem, zsyłając po całym kraju, degradując i ścigając dyscyplinarnie niezależnych prokuratorów. I awansując posłusznych. Efekty: trzykrotny wzrost spraw przewlekłych.
Ścigał też karnie niezawisłych sędziów. Jednymi z najbardziej spektakularnych osiągnięć powołanego przez niego wydziału do ścigania sędziów i prokuratorów są wnioski o uchylenie immunitetów za błąd sekretariatu trzem sędziom Izby Karnej Sądu Najwyższego, w tym prof.