Nawrocki vs Tusk. Polityki miłości jednak nie będzie. Wracamy do polsko-polskiej wojenki

17 września 2025

Prezydent Karol Nawrocki i premier Donald Tusk Mikołaj Bujak / Kancelaria Prezydenta RP

Po kilku dniach napięcia można powrócić do zwykłej polsko-polskiej wojenki. Od jej prowadzenia Karol Nawrocki ma swoich ludzi, na czele z „pistoletem”, jakim niewątpliwie jest Sławomir Cenckiewicz.

O mały włos nie doszło do nieszczęścia. W miejscowości Wyryki (województwo lubelskie) „niezidentyfikowany obiekt latający” poważnie uszkodził dom. Nikomu nic się nie stało, a rząd zapowiedział naprawienie szkód na koszt państwa. Wprawdzie nie potwierdza, że dom został trafiony przez polski pocisk (np. wystrzelony z samolotu F16, o czym spekulują media), lecz jest to bardzo możliwe, skoro władze wzięły na siebie odpowiedzialność materialną za zniszczenia, jednocześnie zapowiadając udzielenie dalszych informacji na temat incydentu w późniejszym czasie.

Niedomówienia

Jednakże i teraz sprawa jest wykorzystywana politycznie przez PiS i ośrodek prezydencki, na co rząd reaguje wprost alergicznie. Dość zacytować wpis premiera na X: „Cała odpowiedzialność za uszkodzenia domu w Wyrykach spada na autorów dronowej prowokacji, czyli Rosję. O wszystkich okolicznościach incydentu odpowiednie służby poinformują opinię publiczną, rząd i prezydenta po zakończeniu postępowania. Łapy precz od polskich żołnierzy”. Twarde słowa i zapewne skuteczne. Żołnierze nie chcą, aby politycy publicznie rozprawiali o tak newralgicznej sprawie, a PiS o swoje wzięcie w armii musi przecież dbać. Potwierdzają to zresztą słowa posła PiS Krzysztofa Szczuckiego, który w Polsat News inteligentnie ripostował Tuskowi: „Żołnierzy polskich szanujemy i jesteśmy im wdzięczni jako wszyscy Polacy za to, co zrobili także wtedy, w nocy z 9 na 10 września, i proszę, apeluję do premiera, żeby nie włączać żołnierzy do sporu politycznego.

Jan Hartman

Filozof i publicysta, rocznik 1967, z pochodzenia wrocławianin, absolwent KUL, w latach 1990–2018 mieszkał w Krakowie, a obecnie w Warszawie. Jest profesorem filozofii na UJ (na Wydziale Nauk o Zdrowiu). Napisał ponad dwadzieścia książek z różnych dziedzin filozofii oraz podręczników. Zajmuje się metafilozofią, filozofią polityki, etyką i bioetyką. Od wielu lat uprawia publicystykę i komentuje wydarzenia polityczne. Oprócz „Polityki” współpracował lub współpracuje z kilkunastoma tytułami, m.in. „Przeglądem Politycznym”, „Gazetą Wyborczą”, „Tygodnikiem Powszechnym”, „Przekrojem”, „NIE”. W 2002 r. otrzymał nagrodę premiera za rozprawę habilitacyjną, a w 2009 nagrodę Grand Press w kategorii publicystyka.

Liberał o nachyleniu socjaldemokratycznym. Natura dość łagodna i koncyliacyjna, jakkolwiek ze skłonnościami neurotycznymi i upodobaniem do ironii. Może dlatego uchodzi za radykała, wszelako niesłusznie. W stanie wojennym tzw. wyrostek – rozrzucał ulotki itp. Potem uprawiał taternictwo i nadal lubi góry. Sporo politykował. Był członkiem Unii Wolności, blisko współpracował z SLD, a w latach 2012–14 współtworzył Twój Ruch. Założył i przez 25 lat prowadził czasopismo filozoficzne UJ „Principia”. Ma córkę Zofię. Więcej informacji o sobie (i nie tylko) zawarł w książce „Spowiedź antychrysta”.