Jeśli ktoś nie przeczytał głośnego artykułu o tajnych kontach byłych prezesów PZU na wyspie Jersey, który pięć lat temu robił furorę, powinien to zrobić jak najszybciej.
Wkrótce tekst zniknie z archiwum „Rzeczpospolitej". Za kilkanaście dni gazeta oświadczy, że to, co kiedyś napisała o Andrzeju Perczyńskim, który rzekomo miał prać pieniądze PZU w rajach podatkowych, jest nic niewarte. „Rzeczpospolita" na mocy zawartej właśnie ugody sądowej przeprosi za wszystkie informacje, „które mogły stać się źródłem pochopnych i błędnych wniosków", a znalazły się w tekście „Tajne konta Jamrożego i Wieczerzaka. Anatomia oszustwa".
I nie byłoby może w tym nic szczególnie dziwnego, gdyby nie chodziło o jeden z najgłośniejszych tekstów śledczych, obsypany nagrodami Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, Fundacji Batorego oraz nominowany do tzw. polskiego Pulitzera, przyznawanego przez miesięcznik „Press". Co więcej, ugodę podpisano wbrew autorowi tekstu Bertoldowi Kittelowi oraz współpracownikowi Prestonowi Smithowi. Obaj utrzymują, że tekst był dobrze udokumentowany. - Przystawiono mi spluwę do głowy, mówiąc, że albo dopiszę się do tej ugody, albo będę bronił się sam - mówi Kittel, który już w „Rz" nie pracuje. - Myślałem, że redakcja będzie dla mnie oparciem w tej sprawie. Ale nie była. Dziś, kiedy ogólnopolski dziennik wycofał się już ze sprawy, gigantycznego odszkodowania w wysokości 1 mln zł adwokaci Andrzeja Perczyńskiego domagają się od Prestona Smitha, który pięć lat temu zainteresował tematem redakcję „Rzeczpospolitej" (był redaktorem naczelnym wydawanego w Warszawie angielskojęzycznego magazynu „Poland Monthly", gdzie również pisał o tej sprawie).
Już na pierwszej rozprawie pełnomocnicy „Rzeczpospolitej" poszli na ugodę.