Do starcia powstańców kozackich Pawła Pawluka z wojskami Rzeczpospolitej pod buławą hetmana polnego Mikołaja Potockiego doszło 16 grudnia 1637 r. pod Kumejkami. Okoliczni chłopi ukraińscy (przez Sienkiewicza i szlachtę ówczesną zwani „czernią” w odróżnieniu od „chamów”, czyli chłopów polskich) sprzyjali oczywiście Kozakom. Kiedy więc tabor, którym posuwali się powstańcy, zatrzymał się na pobliskich polach, zdobyli się na heroiczny gest i podpalili własną wieś na najbliższych tyłach oddziałów polskich.
Polityka
34.2012
(2871) z dnia 22.08.2012;
Felietony;
s. 88