„Mort Cinder” (przeł. Patrycja Zarawska, Iwona Michałowska-Gabrych, Non Stop Comics, 5/6) ukazywał się na początku lat 60. na łamach magazynu „Misterix” i choć jego żywot był krótki, pozostaje jednym z najważniejszych tytułów w historii argentyńskiego komiksu. Scenarzysta Héctor Germán Oesterheld brawurowo czerpie z literatury popularnej – fantastyki, horroru, powieści awanturniczej – tworząc historię nieśmiertelnego podróżnika w czasie Morta Cindera i jego towarzysza, antykwariusza Ezry. Inteligentny scenariusz został fenomenalnie zilustrowany przez Alberta Breccię, mistrzowsko operującego światłocieniem – precyzyjne kadry budują nastrój opowieści i wynoszą ją zdecydowanie ponad poziom pulpowej rozrywki. Oesterheld i Breccia tworzyli zgrany duet – ich ostatnie wspólne dzieła poświęcone były Che Guevarze i Evicie Perón. Ich publikacja ściągnęła na scenarzystę gniew rządzącej Argentyną junty. Kilka lat później Oesterheld został uprowadzony i prawdopodobnie zamordowany przez wojsko.
Ocena: 5/6
*
Zupełnie inną historię miał Carl Barks, największy spośród mistrzów disnejowskiego komiksu. Za biurkiem spędził niemal całe życie, a historyjki o Kaczorze Donaldzie rysował ponad 40 lat. Pierwszy tom jego zebranych prac „Powrót do Klondike i inne historie z lat 1952–1953” (przeł. Jacek Drewnowski, Marcin Mortka, Egmont Polska, 6/6) daje nam okazję poznać twórcę w pełni sił, pewnego własnych możliwości i talentu, świadomie kształtującego świat swoich bohaterów (to on wymyślił m.in. Sknerusa McKwacza i Braci Be – postaci, bez których komiksowy Kaczogród trudno dziś sobie wyobrazić).