Izabela Zięba (tekst), Ula Palusińska (ilustracje), „Czy to długo, czy krótko?”, Warszawa, Dwie Siostry 2019. Trochę konceptualna, zabawna i bardzo pięknie zilustrowana książka o względności czasu, bazująca na kontrastach zarówno na poziomie tekstu, jak i grafiki. Zięba na konkretnych życiowych przykładach uświadamia małemu czytelnikowi, że poczucie czasu w danej sytuacji (kolejka po lody, oczekiwanie na pociąg) może być skrajnie odmienne. Palusińska posługuje się wyrazistym, plakatowym stylem bazującym na czarnych sylwetkach i zdecydowanych kolorach.
Marianne Dubuc, „Autobus”, Wydawnictwo Łajka, Sopot 2019. Fabuła jest pozornie banalna. Mała Klara jedzie sama do babci autobusem w towarzystwie różnych zwierzaków. Na każdym przystanku ktoś wysiada i wsiada, dochodzi do rozmaitych zmian we wnętrzu pojazdu i interakcji między współpasażerami. Warto je uważnie śledzić, bo cały smak tej książki tkwi właśnie w narracyjnych, delikatnych ilustracjach, a tekst jest tylko skromnym dodatkiem.
Joanna Olejarczyk (tekst), Aleksandra Gołębiewska (ilustracje), „Yeti, w którego nikt nie wierzył”, Warszawa 2019. Metaforyczna historia o przyjaźni i poczuciu własnej wartości. Tytułowy Yeti ma tę zaskakującą przypadłość, że staje się widoczny dla ludzi jedynie wtedy, gdy ktoś w niego wierzy. A wiara w Yeti nie jest przecież zbyt powszechna. Jak się okazuje, całkiem możliwa.
David Litchfield, „Niedźwiedź i pianino”, Zielona Sowa, Warszawa 2019. Żyjący w leśnych ostępach niedźwiedź pewnego dnia znajduje na polanie pianino. Po kilku próbach, a następie regularnych ćwiczeniach staje się wirtuozem i jedzie do wielkiego miasta robić prawdziwie ludzką karierę. Ale szybko pojawia się tęsknota za dawnym życiem i przyjaciółmi. Nie jest przekonany, że sława i chwała to jednak to, co niedźwiedzie lubią najbardziej.
Mike Jolley, Amanda Wood (tekst), Oven Davey (ilustracje), „Świat Przyrody”, Nasza Księgarnia, Warszawa 2019. Bardzo skondensowana, merytoryczna dawka przyrodniczej wiedzy skonstruowana jako zestaw ilustrowanych tablic. Oven Davey posługuje się modną ostatnimi laty grafiką wektorową, przejrzystą i klarowną. Zakres tematów jest bardzo różny: od skali mikro, jaką jest budowa pióra i rodzaje ptasich nóg, po skalę makro, jaką jest przedstawienie różnych biotopów (np. środowiska przyrodniczego w Himalajach). Bardzo przyjemnie się to i czyta, i ogląda.