Na serial o wiedźminie musimy jeszcze poczekać przynajmniej kilka tygodni, na razie ukazał się za to kolejny tom cyklu komiksowego. „Wiedźmin: Córka płomienia” (Egmont, 3/6) – historia, która przenosi bohatera i towarzyszącego mu Jaskra do egzotycznego Ofiru, gdzie będą musieli przyjąć zlecenie pojmania niejakiego… Geralta z Rivii. Zagorzali fani wszystkiego, co wiedźmińskie, powinni być zadowoleni: dużo akcji, trochę humoru, kilka nowych potworów i sporo nawiązań do gier komputerowych. Solidna komiksowa konfekcja, na którą warto zwrócić uwagę ze względu na autorki: scenariusz jest dziełem Aleksandry Motyki, współtwórczyni gier o wiedźminie, zaś ilustracje – Mariannny Strychowskiej (rysowniczki świetnego albumu „Nie przebaczaj”). Kolejny przykład na to, że polscy artyści komiksowi coraz silniej zaznaczają swoją obecność na Zachodzie.
Ocena: 3/6
*
Inne monstra znajdziemy w „Mitach Cthulhu” (przeł. Iwona Michałowska-Gabrych, Non Stop Comics, 5/6). Po prozę H.P. Lovecrafta sięgnął fenomenalny argentyński artysta Alberto Breccia – za jego namową Norberto Buscaglia zaadaptował na potrzeby komiksu kilka opowiadań, m.in. „Zgrozę w Dunwich” oraz „Szepczącego w ciemności”. Te krótkie formy powstały we wczesnych latach 70., więc narracja może chwilami wydawać się odrobinę staroświecka, choć teksty Lovecrafta raczej dobrze znoszą próbę czasu, a na dodatek tłumaczka posiłkowała się wybitnym przekładem Macieja Płazy. Graficznie świetne – unika dosłowności, ukrywa to, co najstraszniejsze w rozmytej szarości cienia, balansuje między naturalizmem a ekspresjonizmem.
Ocena: 5/6
*
Prawdziwa groza jest natomiast udziałem bohaterki drugiego tomu „Anastazji” (Kultura Gniewu, 5/6) – ambitnej aktorki, która marzy o filmowej karierze, lecz przyjdzie jej za to zapłacić olbrzymią cenę.