Zmarły niedawno prof. Wojciech Józef Burszta, badacz kultury, przyjaciel naszej redakcji, nie zdążył dokończyć nowej książki. Ale zostawił po sobie wstępny szkic. Przejmujący tekst, przykład – wedle słów autora – „etnografii życia”.
Historia piśmiennictwa zna wiele świadectw godzenia się ze światem w oczekiwaniu na nieuchronny kres. Wojtek, profesor antropologii kulturowej, wybrał formę szczególną, ale i nieprzypadkową, którą prawie sześć dekad temu (niewiele mniej, niż trwało całe jego życie) przypomniał „ostatni mędrzec epoki nowoczesności” Claude Lévi-Strauss. Chodzi oczywiście o formę wyznania, doskonale wyrażoną przez Jana Jakuba Rousseau. To rodzaj autorskiej wiwisekcji dokonywanej na sobie samym i wymagającej zupełnej szczerości.
Polityka
9.2021
(3301) z dnia 23.02.2021;
Kultura;
s. 82
Oryginalny tytuł tekstu: "Piwnica wspomnień"
