Patryk Zakrocki urodził się w 1974 roku. Od lat mieszka na warszawskim Ursynowie. Od dawna zajmuje się muzyką: improwizacją i kompozycją. Pierwszą szlifował w ramach cyklicznych imprez jak Galimadjazz oraz z własnymi zespołami: instrumentalnym Tupika czy elektroakustycznym EA; drugą rozwijał pod okiem Bogusława Schaeffera i w domowym studiu.
Gra na skrzypcach i wszystkich możliwych, mniej lub bardziej egzotycznych instrumentach i przedmiotach. Ostatnio ukazała się jego autorska płyta ("Prace z obrazkiem", MonotypeRec 2006), do tej pory zrealizował osiem albumów wraz z zespołami (ostatnio Tupika – "Dla Agi", Lado ABC 2006), jest obecny na wielu składankach (ostatnio "Sztetlach", Dembitzer 2005; "Go-To-Cat-Man-Do").
Współpracuje ze studentami (m.in. Maciejem Sobierajem) i absolwentami (m.in. Maciejem Pieprzycą) łódzkiej szkoły filmowej, z grupą Twożywo (laureatami tegorocznych Paszportów Polityki), tworzy muzykę do teatru (między innymi "Auto da fe" w reżyserii Pawła Miśkiewicza w Starym Teatrze w Krakowie, oraz ostatnio polsko czeski projekt Pawła Stouraca i Leszka Mądzika "Kratochwileni 2006") oraz reklam i gier komputerowych, uprawia słuchowiska radiowe, instalacje dźwiękowe, melodie pozytywkowe, szlagiery i wiele innych radosnych form aktywności.
Wraz z Wojciechem Marcem tworzy unikalny i niepowtarzalny Zakład Produkcji Dźwięku – owocem tej współpracy jest płyta ze słuchowiskami dołączona do notesu "Audio.Mental.Notes_CD", Bęc Zmiana/BIS 2005.
Żyje wraz partnerką i córeczką. Wydaje się być szczęśliwym, spełnionym człowiekiem.