Kilka dni temu zachwycał widzów gdańskiego Festiwalu Wybrzeże Sztuki rolą Henrika w „Żarze" według Sandora Maraiego, spektaklu wyreżyserowanym w Teatrze Narodowym przez Edwarda Wojtaszka. Okazała się ostatnią kreacją w jego niezwykle bogatej karierze.
Zbigniew Zapasiewicz urodził się 13 września 1934 roku w Warszawie. Teatr - jako siostrzeniec aktora Jana Kreczmara i reżysera teatralnego Jerzego Kreczmara - miał we krwi. Wydział Aktorski warszawskiej PWST ukończył w 1956 r. i został zaangażowany do Teatru Młodej Warszawy (dziś - Teatr Studio). W 1959 r. przeszedł do kierowanego przez Erwina Axera Teatru Współczesnego - wówczas jednej z najważniejszych scen inteligenckiej Warszawy. W towarzystwie najlepszych, m.in.: Kazimierza Opalińskiego, Józefa Kondrata, Tadeusza Fijewskiego, Zofii Mrozowskiej, Haliny Mikołajskiej, Andrzeja Łapickiego, Tadeusza Łomnickiego grał Karola w „Pierwszym dniu wolności" Leona Kruczkowskiego, Andrzeja Prozorowa w „Trzech siostrach" Czechowa, stworzył pamiętny epizod Zapowiadacza w „Karierze Arturo Ui" Brechta. Od 1966 roku, przez siedemnaście lat, występował w zespole Teatru Dramatycznego, gdzie występował w spektaklach reżyserowanych przez Ludwika René, Macieja Prusa, Kazimierza Dejmka i Jerzego Jarockiego. Wielkie role tworzył zwłaszcza u tego ostatniego: w „Królu Learze" jako Hrabia Kentu stworzył świetny duet aktorski z Gustawem Holoubkiem - Learem; był Laurentym w „Na czworakach" Różewicza, grał w sztukach Sławomira Mrożka. W 1982 r. wcielił się w jednego z księży w „Mordzie w katedrze" T. S. Eliota, ważnym, także ze względów politycznych przedstawieniu Jarockiego.
W latach 1983-86 Zapasiewicz występował w Teatrze Powszechnym, w latach 1986-1990 był dyrektorem Teatru Dramatycznego, przez trzy lata pracował w Teatrze Polskim, następnie, po raz drugi w swojej karierze, w Teatrze Współczesnym (1993-2000).