Ty miernoto, ty draniu, ty szubrawcu... Po pokoju chodzi, szuka sensacji w domu, to jest normalne dziadowskie rzemiosło..., ty lepiej się sfilmuj, jak ty wyglądasz...” – to tylko fragment monologu zagniewanej matki z debiutanckiego filmu Marcina Koszałki „Takiego pięknego syna urodziłam”. Film był sensacją Krakowskiego Festiwalu Filmowego w 2000 r., ale niektórzy widzowie się oburzali – jak można wejść z kamerą do własnego domu i filmować rodzinne piekło? Wszystko można, odpowiedział reżyser kolejnymi filmami, pod warunkiem że przekraczanie granic intymności pozwoli odkryć prawdę o człowieku. Najpierw jednak posłuchał matki, skierował kamerę na siebie. Zrobił jeszcze dwa filmy rodzinne: „Jakoś to będzie”, w którym już po założeniu własnej rodziny rozmawia z ojcem, oraz „Uciekniemy od niej”, gdzie w kadrze prowadził dialog z siostrą o zmarłych rodzicach.
Na podwójnym albumie wydanym przez Narodowy Instytut Audiowizualny znalazło się 9 tytułów, w tym głośne „Istnienie”, ze starym aktorem Jerzym Nowakiem w roli głównej, oraz nakręcony przed dwoma laty „Zabójca z lubieżności”, w którym beznamiętny opis egzekucji „wampira z Bytomia” robi wrażenie nie mniejsze niż słynny „Krótki film o zabijaniu” Kieślowskiego.
Marcin Koszałka, cykl: Polska Szkoła Dokumentu, Narodowy Instytut Audiowizualny
