Odzyskać dziecko

Recenzja filmu: „Obce niebo”, reż. Dariusz Gajewski

13 października 2015

Bartłomiej Topa w roli ojca walczącego o odzyskanie córki Next Film

Trzymający w napięciu solidny dramat psychologiczny.

Historia polskiego małżeństwa w kryzysie, mieszkającego w Szwecji, któremu opieka społeczna odbiera córeczkę, tak bardzo nie pasuje do potocznego wizerunku skandynawskiego raju, że aż trudno w nią uwierzyć. „Obce niebo” Dariusza Gajewskiego trzyma się jednak faktów, a nawet przedstawia jeden z łagodniejszych wariantów tego typu incydentów, opisywanych przez naszą prasę. Z gazetową publicystyką film szczęśliwie ma niewiele wspólnego. To trzymający w napięciu solidny dramat psychologiczny, kładący nacisk na niełatwe relacje wewnątrzrodzinne i walkę rodziców o odzyskanie dziecka.

Obce niebo, reż. Dariusz Gajewski, prod. Polska, Szwecja, 107 min

Polityka 42.2015 (3031) z dnia 13.10.2015; Afisz. Premiery; s. 76

Oryginalny tytuł tekstu: "Odzyskać dziecko"

Bartłomiej Topa

Janusz Wróblewski

Krytyk i publicysta z „Polityką” związany od 2001 r. Autor książek o tematyce filmowej. Ostatnio wydał „Reżyserów”, za którą otrzymał nagrodę ZAiKS-u im. K.T. Toeplitza. Wcześniej pracował m.in. w „Kinie”, „Życiu Warszawy”, „Machinie”. Przez wiele lat pełnił funkcję rzecznika prasowego Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. W latach 90. kierował telewizyjnym Pegazem. Członek jury FIPRESCI m.in. na festiwalach w Cannes, Wenecji, Toronto. W 2005 r. odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.