Filmowi szkodzi niewyważenie konwencji oraz zbyt skrótowe potraktowanie wielu wątków, przez co wystudzona emocjonalnie opowieść sprawia wrażenie tylko ambitnego szkicu.
Dojrzały mężczyzna w wieku około 50 lat zostaje tatą. Radość z powiększenia rodziny burzy wiadomość o śmierci jego ojca. Narodziny i odchodzenie – wokół tych tematów toczy się akcja symboliczno-impresyjnego filmu Artura Urbańskiego: reżysera i scenarzysty, który zagrał w nim również główną rolę. Powstał osobisty, oparty częściowo na doświadczeniach autora portret artysty na życiowym zakręcie, który nieudolnie próbuje zapobiec rozpadowi związku z dużo młodszą kobietą (Karolina Porcari), obwinia się o zerwanie relacji z ojcem i rozpaczliwie broni przed powtórzeniem tego błędu z własnym dzieckiem.
Ojciec, reż. Artur Urbański, prod. Polska, 71 min
Polityka
24.2016
(3063) z dnia 07.06.2016;
Afisz. Premiery;
s. 76
Oryginalny tytuł tekstu: "Jak ojciec i syn"