Film

Jarhead

Niezwykły, w tym naturalistycznym obrazie szkolenia marines, przygotowujących się po napaści na Kuwejt do interwencji w Iraku, jest kompletny brak atrakcji w postaci militarnych potyczek. W zamian autorzy filmu proponują wizję męczarni psychicznych rekrutów, którzy niczym psy pościgowe są urabiani po to, by stać się perfekcyjnymi narzędziami zabijania.

Pacyfistyczne przesłanie oraz przyświecające zwykle tego typu dramatom oskarżycielskie intencje pod adresem wojskowych instytucji tu zamieniają się nieoczekiwanie w pochwałę żołnierskiego znoju i twardej, męskiej przyjaźni, która przetrwa najtrudniejsze chwile.

Porównywany do koszarowej wersji „Buszującego w zbożu” film Mendesa wygląda tak, jakby został opowiedziany przez marines, a nie przez człowieka z zewnątrz, który mając dystans do sprawy opatruje opowieść odpowiednim komentarzem. Brak wyraźnego potępienia wojennego okrucieństwa drażni, bo stawia widza w dwuznacznej sytuacji, którą najlepiej wyraża surrealistyczna scena rosnącego, krwiożerczego entuzjazmu żołnierzy oglądających makabryczną, antywojenną sekwencję bombardowania napalmem wietnamskiej wioski w „Czasie Apokalipsy”.

Reklama

Czytaj także

null
Kraj

Śledztwo „Polityki”. Białoruska opozycjonistka nagle zniknęła. Badamy kolejne tropy

Anżelika Mielnikawa, ważna białoruska opozycjonistka, obywatelka Polski, zaginęła. W lutym poleciała do Londynu. Tam ślad się urwał. Udało nam się ustalić, co stało się dalej.

Paweł Reszka, Timur Olevsky, Evgenia Tamarchenko
06.05.2025
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną