Ciężarówką w tłum

Recenzja filmu: „Ja, Olga Hepnarova”, reż. Petr Kazda, Tomáš Weinreb

10 stycznia 2017

Michalina Olszańska w tytułowej roli Żółty Szalik / materiały prasowe

Pełna niedopowiedzeń impresja znaczona wielkiej urody poetyckimi zdjęciami.

Młoda 22-letnia Czeszka Olga Hepnarova 10 lipca 1973 r. celowo wjechała wynajętą ciężarówką marki Praga RN w grupę ludzi stojących na przystanku tramwajowym. Zabiła osiem osób, za co została skazana na karę śmierci. Jej pobudki nie są jasne, choć w trakcie procesu oświadczyła, że był to protest przeciwko wykluczeniu jej ze społeczeństwa. Film Petra Kazdy i Tomáša Weinreba sięga głęboko w jej psychikę, seksualność, związki z rodziną. To coś w rodzaju szkicu osobowego skrzywdzonej przez otoczenie, niekochanej lesbijki, traktowanej przez wszystkich jak dziwoląg. Czy była ofiarą represywnego systemu? Nadwrażliwą, chorą psychicznie dziewczyną wyładowującą swój gniew na innych?

Ja, Olga Hepnarova, reż. Petr Kazda, Tomáš Weinreb, prod. Czechy, Francja, Polska, Słowacja, 105 min

Polityka 2.2017 (3093) z dnia 10.01.2017; Afisz. Premiery; s. 67

Oryginalny tytuł tekstu: "Ciężarówką w tłum"

Janusz Wróblewski

Krytyk i publicysta z „Polityką” związany od 2001 r. Autor książek o tematyce filmowej. Ostatnio wydał „Reżyserów”, za którą otrzymał nagrodę ZAiKS-u im. K.T. Toeplitza. Wcześniej pracował m.in. w „Kinie”, „Życiu Warszawy”, „Machinie”. Przez wiele lat pełnił funkcję rzecznika prasowego Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. W latach 90. kierował telewizyjnym Pegazem. Członek jury FIPRESCI m.in. na festiwalach w Cannes, Wenecji, Toronto. W 2005 r. odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.