Wybielacz Hitlera

Recenzja filmu: „Kłamstwo”, reż. Mick Jackson

24 stycznia 2017

Timothy Spall w roli negacjonisty Davida Irvinga Laurie Sparham / UIP

Film pieczołowicie odtwarza okoliczności rozprawy, próbując wokół nich zbudować trzymające w napięciu edukacyjne widowisko.

Na świecie pełno jest łajdaków. W dramacie sądowym „Kłamstwo” czarnym charakterem jest grany przez Timothy’ego Spalla David Irving – jeden z bardziej znanych na Zachodzie negacjonistów. W książkach pretendujących do miana publicystyki historycznej Brytyjczyk konsekwentnie zaprzeczał istnieniu komór gazowych. Holocaust uważał za mit, wybielał Hitlera. W publicznych wystąpieniach popierał neonazistowskie ugrupowania. W 1994 r. Amerykanka Deborah Lipstadt, profesorka Uniwersytetu Emory w Atlancie (Rachel Weisz), oskarżyła go o fałszowanie historii, co zakończyło się procesem wytoczonym przez Irvinga przed londyńskim sądem, oczywiście przez niego przegranym.

Kłamstwo, reż. Mick Jackson, prod. USA, 110 min

Polityka 4.2017 (3095) z dnia 24.01.2017; Afisz. Premiery; s. 71

Oryginalny tytuł tekstu: "Wybielacz Hitlera"

Janusz Wróblewski

Krytyk i publicysta z „Polityką” związany od 2001 r. Autor książek o tematyce filmowej. Ostatnio wydał „Reżyserów”, za którą otrzymał nagrodę ZAiKS-u im. K.T. Toeplitza. Wcześniej pracował m.in. w „Kinie”, „Życiu Warszawy”, „Machinie”. Przez wiele lat pełnił funkcję rzecznika prasowego Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. W latach 90. kierował telewizyjnym Pegazem. Członek jury FIPRESCI m.in. na festiwalach w Cannes, Wenecji, Toronto. W 2005 r. odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.