Kolekcjonerom narzekającym na kiepską jakość insertów i niedostępność ciekawszych pozycji archiwalnych przypominamy, że domową filmotekę można jeszcze poszerzyć m.in. o takie pozycje ze światowej klasyki:
„Zawód: reporter”, reż. Michelangelo Antonioni – jedno z największych osiągnięć artystycznych włoskiego mistrza. Smutny, bolesny film o zmianie tożsamości. Jack Nicholson zagrał tu znudzonego życiem dziennikarza, który próbuje wejść w rolę dilera broni. Nagroda Bodil za Najlepszy Film Europejski 1976 r.
„Twarzą w twarz”, reż. Ingmar Bergman – zapytany przez amerykańskiego producenta, o czym jest jego film, Bergman odpowiedział, że to psychologiczny thriller o kryzysie człowieka. A także dramat o snach i rzeczywistości. „Sny miały się stać namacalną realnością. Realność miała rozpłynąć się i stać się snem”. Świetną, wyróżnioną nominacją do Oscara kreację lekarki-psychiatry, która próbuje popełnić samobójstwo, stworzyła Liv Ullmann. Złoty Glob dla najlepszego filmu zagranicznego w 1975 r.
„Podwójne życie Weroniki”, reż. Krzysztof Kieślowski – piękny, poetycki film sprzed 15 lat (nagrodzony m.in. w Cannes) o przeczuciach, przenikaniu osobowości i pragnieniu życia po śmierci. Jak zauważył jeden z zagranicznych recenzentów, to także film o Kieślowskim, „o filmowcu-artyście pragnącym zdobyć dla siebie zmartwychwstałą tożsamość artystyczną w chwili, gdy finansowanie kina przez państwo w Polsce czekał taki sam los jak komunizm”. Wydanie DVD zawiera dodatkowo również znakomity dokument o reżyserze „I’m so-so”.
Kolekcja czeskich filmów Milosa Formana. Na zbiór składają się legendarne utwory szkoły praskiej z połowy lat 60.: „Miłość blondynki”, „Pali się moja panno”, „Czarny Piotruś” i „Konkurs”. Okrutne w swym obiektywizmie i zarazem komiczne portrety społeczeństwa socjalistycznego w stanie rozkładu. Obrazy człowieka usiłującego wcielić się w różne społeczne role, skazanego na niepowodzenie w dążeniu do bycia kimś innym. Prawdziwą perłą oryginalnego wydania są komentarze o twórczości Formana autorstwa Agnieszki Holland.