Recenzja filmu: „Spółka rodzinna”, reż. Werner Herzog

Świat bohaterów to emocjonalny matrix, w którym każdy gra jakąś rolę, a wszyscy dookoła mogą okazać się statystami.

Nowy film Wernera Herzoga, nakręcony z udziałem naturszczyków, przypomina chwilami amatorski zapis wideo rodzinnych spotkań, takich, na których ważne wydarzenia uwiecznia się równie chętnie, co banalne rozmowy i spacery po parku. Ale Herzog świadomie i konsekwentnie zaciera granicę między fabułą i dokumentem, opierając scenariusz na życiowych doświadczeniach głównego bohatera. Świetny Ishii Yuichi gra w „Spółce rodzinnej” samego siebie, człowieka, którego wynajmuje się, by odegrał jakąś rolę: w tym przypadku zaginionego przed laty ojca dwunastoletniej dziewczynki.

Spółka rodzinna (Family Romance, LLC), reż. Werner Herzog, prod. USA, 85 min, HBO GO