Film

Pożegnania i powroty

Recenzja filmu: „Mała mama”, reż. Céline Sciamma

„Mała mama”, reż. Céline Sciamma „Mała mama”, reż. Céline Sciamma Stowarzyszenie Nowe Horyzonty
Francuska reżyserka Céline Sciamma („Portret kobiety w ogniu”) proponuje widzom podróż, w której przewodnikiem jest wrażliwość każdego z nas.

Dorośli rzadko się zastanawiają nad tym, jacy byli ich rodzice jako dzieci. W „Małej mamie” ten dość oczywisty koncept zostaje rozwinięty i podniesiony do rangi delikatnej metafory – ponadpokoleniowej komunii matek i córek w fikcyjnej przestrzeni ożywionej wyobraźnią dziecka. Na ekranie wypada to bardzo naturalnie. Oto w położonej gdzieś na prowincji rodzinnej posesji zmarłej nestorki rodu jej dorosła córka i ośmioletnia wnuczka (Joséphine Sanz), porządkując rzeczy, każda na swój sposób stara się dojść po tragedii do siebie, oswoić śmierć. Przeżywając stan żałoby, mała dziewczynka martwi się, że nie zdążyła się pożegnać z ukochaną babcią. Gdy jej matka znika w niejasnych okolicznościach, pojawia się łudząco do niej podobna druga dziewczynka (Gabrielle Sanz), równolatka, która odgrywa rolę nieobecnej matki.

Francuska reżyserka Céline Sciamma („Portret kobiety w ogniu”) proponuje widzom podróż, w której przewodnikiem jest wrażliwość każdego z nas. W zależności od tego, co się w tej krótkiej, bo trwającej zaledwie 72 minuty historii zdoła dostrzec, takie pozostaną wnioski. Dla jednych będzie to przywołanie dziedzictwa matriarchatu, inni powiedzą, że to przypowieść o leczeniu międzypokoleniowych ran albo baśń o symbolicznym przełamywaniu barier narastających między rodzicami i dziećmi.

„Mała mama”, choć jest opowiedziana w sposób spokojny, skrajnie realistyczny, z bardzo oszczędnie dozowaną muzyką, praktycznie bez odwołań do zaświatów i duchów – przypomina wiersz, składający się z pięknych strof, w którym rzeczywistość, mimo iż wydaje się magiczna – ani na chwilę nie wypada z ram. Najcudowniejsza jest w tym filmie wciągająca, intymna atmosfera kojarząca się z arcydziełami Hayao Miyazakiego, w których o dziecięcych smutkach i rytuałach mówi się zawsze w sposób dojrzały, a problemy dotyczą głównie jednak świata dorosłych. Podobna jest też wiara w sprawczą moc natury, odwaga stawiania pytań, niedawania rozwiązań i emocjonalne spełnienie.

Mała mama (Petite maman), reż. Céline Sciamma, Francja 2021, 72 min

Polityka 21.2022 (3364) z dnia 17.05.2022; Afisz. Premiery; s. 72
Oryginalny tytuł tekstu: "Pożegnania i powroty"
Więcej na ten temat
Reklama

Czytaj także

null
Kultura

Czytamy i oceniamy nowego Wiedźmina. A Sapkowski pióra nie odkłada. „Pisanie trwa nieprzerwanie”

Andrzej Sapkowski nie odkładał pióra i po dekadzie wydawniczego milczenia publikuje nową powieść o wiedźminie Geralcie. Zapowiada też, że „Rozdroże kruków” to nie jest jego ostatnie słowo.

Marcin Zwierzchowski
26.11.2024
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną