Tylko rzeź

Recenzja gry: „Wolfenstein: Youngblood”

3 września 2019

Żadnych ciekawych protagonistów, dialogów, zaskakujących zwrotów akcji.

Paryż, lata 80. XX w. w znanej z poprzednich gier z serii „Wolfenstein” odnodze historii, w której to Niemcy wygrały II wojnę światową. Tym razem to nie B.J. Blazkowicz wyrzyna faszystów w pień, ale jego dwie nastoletnie córuchny. Nie to jednak jest największym zaskoczeniem. Ani też nie to, że dziewczęta potrafią w angielskie dialogi wpleść przekleństwa w języku polskim – w końcu pochodzenie zobowiązuje.

Wolfenstein: Youngblood, MachineGames/Arkane Studios, Cenega, Windows, PlayStation 4, Xbox One, Switch

Polityka 36.2019 (3226) z dnia 03.09.2019; Afisz. Premiery; s. 79

Oryginalny tytuł tekstu: "Tylko rzeź"

gry wideo

Olaf Szewczyk

Dziennikarz – początkowo z przypadku, z czasem z przekonania. Publikował w „Gazecie Wyborczej” i „Kulturze” (piątkowym magazynie „Dziennika”), obecnie pisze do „Polityki”. Ostatnimi laty szefował działom naukowo-technologicznym „Przekroju” i „Wprost”. Współredaguje stronę JawneSny.pl poświęconą kulturze gier wideo. Chciałby zostać hakerem włamującym się w imię sprawiedliwości społecznej na konta dyrektorów światowych banków, ale – nad czym ubolewa – nie ma wystarczających umiejętności.