Recenzja książki: Andrzej Saramonowicz, „Chłopcy”

Najważniejsze, że dobrze się czyta – w pierwszym rzędzie chodzi tu przecież o lekturę dla przyjemności.

Bohaterów jest dwóch: 40-letni neurochirurg Jakub Solański i jego 11-letni syn Mateusz. Syn, jak to bywa w tym wieku, przeżywa swoje pierwsze miłosne zauroczenia, ale jego największym problemem jest ojciec, świeży rozwodnik. Mateusz dowiaduje się od koleżanek i kolegów z klasy, że Solański senior to seksmaszyna regularnie zaspokajająca potrzeby ich matek. Romantyzm młodego zderza się z wyuzdaniem starego – taka jest oś fabularna powieści znanego scenarzysty i reżysera Andrzeja Saramonowicza „Chłopcy”. Przeżywający kryzys wieku średniego swinger najwyraźniej cierpi na seksoholizm, co blokuje empatię w stosunku do syna, ten zaś zaczyna traktować ojca jako antywzorzec. 

Andrzej Saramonowicz, Chłopcy, Wielka Litera, Warszawa 2015, s. 302

Książka do kupienia w sklepie internetowym Polityki.