Recenzja książki: Agneta Pleijel, „Wróżba. Wspomnienia dziewczynki”

W równoczesności perspektyw, opisanej prosto i emocjonalnie tkwi siła książki.

Podobnie jak wcześniejsze powieści Agnety Pleijel, „Wróżba. Wspomnienia dziewczynki” sytuuje się gdzieś między pamiętnikiem, autobiograficznym esejem i powieścią. Można ją potraktować jako próbę przepracowania relacji z matką i ojcem, bo każde z nich próbowało wciągnąć bohaterkę w rozgrywający się między nimi konflikt. Można w niej widzieć też krytykę obyczajowości lat 40. i 50., kiedy pierwsza miesiączka, masturbacja i pierwszy seks należą do tych samych wstydliwych i niemoralnych czynności. W prozie Pleijel dużo fizjologii: „Mężczyźni brzydzą się kobiecym ciałem. Mężczyźni uważają, że wydzieliny i krew z kobiecego ciała są gorszące, ale są do nich zmuszeni przez popęd płciowy”.

Agneta Pleijel, Wróżba. Wspomnienia dziewczynki, przeł. Justyna Czechowska, Karakter, Kraków 2016, s. 256

Książka do kupienia w sklepie internetowym Polityki.