Przejdź do treści
Reklama
Reklama
Książki

Kunszt rozpadu

Recenzja książki: Jerzy Pilch, „Portret młodej wenecjanki”

materiały prasowe
Utwór niemal pozbawiony ironii i pozostający, obok „Drugiego dziennika”, najbardziej ciemną, a jednocześnie najbardziej intymną spośród książek tego autora.

Najnowsza powieść Jerzego Pilcha odsyła do wydarzenia, które autor „Pod Mocnym Aniołem” opisał zdawkowo w „Dzienniku”: „Gdy podczas (…) targów książki ujrzałem na końcu kolejki czytelników olśniewającą dwudziestolatkę o bałkańskiej urodzie i koszykarskim wzroście, byłem absolutnie pewien kolejnego daru niebios i skupiłem się wyłącznie na technicznej stronie wyjęcia tego daru”. Targowe zauroczenie przerodziło się w kilkuletni związek, którego skróconą historię spisała w biografii autora Katarzyna Kubisiowska. Historia ta powraca teraz literacko przetworzona przez Pilcha – oto Pralina Pralinowicz, piękna niczym wenecjanka z obrazu Dürera, wprowadza sporo zamętu w życie znacznie od niej starszego niedoszłego historyka sztuki. Było? Było, a jakże! Było gdzie indziej, było i u Pilcha, i to nie tylko w „Spisie cudzołożnic”.

Jerzy Pilch, Portret młodej wenecjanki, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2017, s. 184

Książka do kupienia w sklepie internetowym Polityki.

Polityka 4.2017 (3095) z dnia 24.01.2017; Afisz. Premiery; s. 72
Oryginalny tytuł tekstu: "Kunszt rozpadu"
Reklama